seni sevmek ruhumun en saklısıydı kuytu bir aşkın içine düşercesine öykünürdüm nazına yağmurun yalın akışında soyunurdu ateş zerdüşt aşkıyla gözlerimi kapatıp teslim olurdum yazgına zamanı uyutan gecenin sessizliğinde yeryüzü ölüm kokardı bir salkım dalında kırılırken sevmeler vuslatı bağlardım kuyruklu yıldızlara dudaklarım çürüyene kadar sana aşk derdim efsaneler dökülürdü dilinden âdem’in havva’yı ararken özlediği cennetim sendin