ZEYNEP AKKAPTAN – KIŞ GÜLLERİ
Aynanın karşısında kim bu fısır fısır beni izleyen, Kim bu yüreğime bir kuru gül bırakan? Adını sayıkladığım hiç kimse benden
DevamAynanın karşısında kim bu fısır fısır beni izleyen, Kim bu yüreğime bir kuru gül bırakan? Adını sayıkladığım hiç kimse benden
DevamYorgun ve dalgınım, yorgun ve dalgın bir kadının hırçınlığındayım. Buradan bakınca ötekiler hep küçülür. Ufuk çizgisi içime döndükçe büyür, koruma
DevamBen Karadeniz dedim o mavi dedi Ben Karadeniz dedim o yeşil dedi Atmacanın kanadına tutundum Her yanım mavi her yanım yeşil Kuşdilinde
DevamKılı kırk yaran Haramiler Başlarında takkeler Sokağındaki üşürken Giyindikleri cüppeler Ve tutmayınca siyasiler Din ile yönetirler Mide bulandıran Üst yöneticeler
DevamNe acımasızsınız, Aynada gördüğüm En güzel kadını kırdınız. İçindeki kız çocuğunu kırmızı kurdelesiyle görmemiş miydiniz? Al yanaklı gülüşü ne tatlıydı,
Devamhırpalanmış yüzümde saklı duran anlatacaklarım vardı sana ısıran gülüşünle kanardı tenim sızlayan yaramdı bakışların duyduğum seslerin rengi yok harflerin dilsiz
Devambak işte gün bitti şimdi suskundur tüm sokaklar yavaş yavaş karanlığa alıştır gözlerini kirpiklerinin uçlarında ikiye ayrılacak ay derin bir
Devamsevginin kıyısında gözyaşlarına dokunur ellerim acıların yosun tutmaz kum tanelerine dönüşür kuruyan gözyaşların prangalıdır sevdamız kıyısında durduğun denize hasretimiz ırmaklardan
DevamSen hep baharsın sevgi yumağı Her yürekte ayrı hasret durağı Seninle ısınır kalbi eli ayağı Her bir varlığın olmazsa olmazı
DevamOkuyucularımız için kendinden bahseder misin? Feyza Menteş kimdir? Edebiyat yolculuğu nasıl başladı, nasıl devam ediyor? “İkinci katta yaşıyor, çoğu zamanımı
Devam