seni sevmek
ruhumun en saklısıydı
kuytu bir aşkın içine düşercesine
öykünürdüm nazına
yağmurun yalın akışında
soyunurdu ateş
zerdüşt aşkıyla
gözlerimi kapatıp
teslim olurdum yazgına
zamanı uyutan gecenin sessizliğinde
yeryüzü ölüm kokardı
bir salkım dalında kırılırken sevmeler
vuslatı bağlardım kuyruklu yıldızlara
dudaklarım çürüyene kadar
sana aşk derdim
efsaneler dökülürdü dilinden
âdem’in havva’yı ararken
özlediği cennetim sendin