İlmeği kaçmış zamandan
Sökülüp sana geldim Gülsema
Kalakalmıştım şaşkınlıklar ortasında
Hecelerken zembereği bozulmuş vakitleri
Vuslatın hidayetim oldu
Sensiz ne kadar yaşadımsa
O kadar yoktum Gülsema
Ağla Gülsema
Gözyaşların merhamettir hayatın acımasızlığına
Tomurcuğa can veren buselerin
Çöl çiçeklerinin hasretidir Gülsema
Kaybettiğim benliğimle
Boğulmuştum hiçliğin derin sularında
Yüreğimde bin çığlık
Yankılanan senden bir hakikatti bana
Yüzlerce yıllık uykulardan uyanıyorum
Uyumuş ömrüm
Şimdi sana uyanıyor Gülsema
Geceleri yeryüzüne saçtığın ışığınla
Suretin Kararmış dünyama
Artık fecirdir Gülsema