Blog, Şiir

Zeynep Akkaptan – Katil Rüzgar

Ne acımasızsınız,

Aynada gördüğüm

En güzel kadını kırdınız.

İçindeki kız çocuğunu kırmızı kurdelesiyle görmemiş miydiniz?

Al yanaklı gülüşü ne tatlıydı,

Hiç mi bir damlası

Göz pınarlarınızdan akmadı.

Kelimelerin ne anlama gelebileceğini

Siz değil, yaşadıklarınız söylemedi mi?

Benim dünyada öldüğüm yerler var,

Gözlerimin görmediği anlar,

Ruhumun rüzgara aldanıp, yağmura merhaba dediği akşamlar var.

Bir serçeyi bahar dalında üzmüştü, rüzgar.

Bahar rüzgara küstü,

Rüzgar sonbahara gebe kaldı,

O vakit.

Sonra şehirler, meridyenler, paraleller girdi araya,

Hiç denk gelemedik.

Vakit ne bahardı ne de sonu.

Şiiri bir fidandı, vaktinden önce rüzgara soldu.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir