ZEYNEP AKKAPTAN – KIŞ GÜLLERİ
Aynanın karşısında kim bu fısır fısır beni izleyen, Kim bu yüreğime bir kuru gül bırakan? Adını sayıkladığım hiç kimse benden
Devam
Zeynep Akkaptan
ZEYNEP AKKAPTAN – ACININ RENGİNE DOĞRU
Yorgun ve dalgınım, yorgun ve dalgın bir kadının hırçınlığındayım. Buradan bakınca ötekiler hep küçülür. Ufuk çizgisi içime döndükçe büyür, koruma
Devam
Zeynep Akkaptan – Katil Rüzgar
Ne acımasızsınız, Aynada gördüğüm En güzel kadını kırdınız. İçindeki kız çocuğunu kırmızı kurdelesiyle görmemiş miydiniz? Al yanaklı gülüşü ne tatlıydı,
Devam
ZEYNEP AKKAPTAN – MECBURİYETİN GÜNAHA VEKİLİ
Eski bir biblo gibi kilere kaldırılmış hayatlar. Dirilmeyi bekleyen hep bedenden fazlasıydı. Hüzün bir mısradan çoğalttı hepimizi. İnsan şapkasını önüne
Devam
ZEYNEP AKKAPTAN – KURŞUN KADINLARIN RENKLİ GÖZYAŞLARI
Yurdumun bu verimli topraklarının ilk bereketidir kadın. Bir elinde çocuk, bir elinde adamı tutan öncül bereket, tüm dünyanın kahrı ile
Devam
ZEYNEP AKKAPTAN – UFUKTAN BİR MARTI GELİYOR
Hayat bizi öyle savurmuş ki yabancı olmuşuz, en çok da kendimize. Satırları yazarken, lafı ağzımızdan çalmış biri. Garip kalmışız, ötemiz
Devam
ZEYNEP AKKAPTAN – CUMARTESİ SENDROMU
Yalnızlık eşyalarla paylaşılır mıydı, baktığım kahve fincanı da en az benim kadar yalnız olmaz mı? Mesela duvarda asılı duran tüfeği
Devam
ZEYNEP AKKAPTAN – BENDE BİR SEN KALDI
İçinde bulunduğum hüsranın bana yazdırdıklarısın sen, Reddettiğim hislerim, kurduğum bütün oyunbozan hayatların eserisin sen. Sen beni bir diriltip ertesi gün
Devam