• Blog,  Söyleşi

    FEYZA MENTEŞ İLE SÖYLEŞİ / HASAN HÜSEYİN ÜLKER

    Okuyucularımız için kendinden bahseder misin? Feyza Menteş kimdir? Edebiyat yolculuğu nasıl başladı, nasıl devam ediyor? “İkinci katta yaşıyor, çoğu zamanımı gece ve gündüzün arasında huzursuz olarak tamamlıyorum. Çünkü bana yazdıran bu, ilham almaya ve ilham vermeye açık olduğum için genel olarak tüm enerjimi o huzursuzluktan alabiliyorum. Sonra huzursuzlukla birlikte sanki içimde bir yerlere şarapnel parçaları yığılıyor. İşte enerjim yükseliyor. İşte patlama. Bütün işim enerjimi harfler tüketerek harcamakla geçiyor ve bu durumdan memnunum, mutsuz olmaktan memnunum. Geliri yok, sigortası yok, diye çevremdeki herkes zamanımı boşa tükettiğimi söylüyor, annem bir öğretmen olmamı istiyorsa, babam bir memur… Onları oyalıyorum birazcık, acelesi yok ki. Hayat akıyor işte. Eh-eh! Neyse ki oda ve otogar arasında…

  • Blog,  Deneme

    HASAN HÜSEYİN ÜLKER – BAŞI SONU BELİRSİZ CÜMLELER

    Hileli bir adım bu, aldığım nefeslerin korkusuz karanlığına atılmış çok uluslu bir devinim. Kimim, neyim, neciyim? Kaybettiğim yolu doğru kılmış bir deli, olmayanı “mış” gibi yapan bir divane.  Manzarası kalabalıklar olan; yalnızlığa sığınan, teklikten sıkılan, umursamaz bir gecede görmeye çalışan… Dur orada! Daha fazla girme düşüncelerinin girdabına, çözmen gereken bir bilmece değil ki bu, yaşaman gereken çıkamadığın kör bir kuyu. Gören yolunu kaybetmişsin der, doğru. Fakat bilmez bilerek kaybettiğimi. Bilmediğim yollar arındırıyor beni günahlarımdan, daha iyilerine meşale oluyorlar. “Arınmak dostum, daha kötülerini yapmak için bir aracıdır” dedi. Yeni günahlara yer açmanın heyecanı kapladı beni. Yeterince düşününce insan yapmasa da yetiyor ona. Neden bilmiyorum. Gerçekleşmeyeceğini bildiği için yetiniyordur belki de. Tatmin…

  • Blog,  Şiir

    ÇELİŞKİLİ İLİŞKİLER

    kalp atışlarımın ritim bozukluğuyla doğru orantılı gidiyordu dünya içmesem olmazdı… kararmış bir ruh tanıklığında eklemlerim çıkıyor yerlerinden haykırarak hepsi benim gibi umursamaz… eşsiz bir güzelleme değil bu sadece yazım hatası hatalarım belki de şu ömrümün en yaşanılası… sessiz sedasız reklam panolarının gözünden bakıyorum insanlara kendimi algılayamıyorum… kendimden eksiğim kendime dolu bir güzellik portresinde arıyorum önceden yazılı kaderimi… kaderimi okuyorum hiçbir şey yazıldığı gibi değil kandırıldım düşüncesi dolanıyor aklımda biliyorum kötü bir inanış benimkisi doğduğum topraklar üzerine dillenmiş bağırtıya gebe bir ahali vızıltısında saklı tüm korkularım her gürültüde bir can veriyorum istemsiz kaç canım kaldı bilmiyorum…