ERBİL BOZTEPE -MAHKUM
Cama vuran yağmurun her damlasında sen varsın süzülüp düşerlerken yere gidişin geliyor aklıma. Hasret türküleri dinliyorum hasretinle yanarken gönlüm ahların
DevamCama vuran yağmurun her damlasında sen varsın süzülüp düşerlerken yere gidişin geliyor aklıma. Hasret türküleri dinliyorum hasretinle yanarken gönlüm ahların
Devamseni dalından kırılmış bir nevruz gibi dikeninden kanayan yaban gül gibi dili bozuk hüznü revan ak ağaçlar arasında kurumuş
Devamİçinde bulunduğum hüsranın bana yazdırdıklarısın sen, Reddettiğim hislerim, kurduğum bütün oyunbozan hayatların eserisin sen. Sen beni bir diriltip ertesi gün
Devamsonunda öğrenirken yürümeyi dönüşü olmayan bir yoldaydık miladı yokmuş tecellinin adın kandili söndürülmüş kalplerin miraç’la alazlanmasıymış süveyda melali kuşan süveyda
Devamdeniz gözlerinin özlemiyle kuruyan çöl zambağı bendim dokuz boğumlu canla senle ölüm arasında tükenmez bir umudun sebebiydim susmadı acıları sır
Devam