ERBİL BOZTEPE -MAHKUM
Cama vuran yağmurun her damlasında sen varsın süzülüp düşerlerken yere gidişin geliyor aklıma. Hasret türküleri dinliyorum hasretinle yanarken gönlüm ahların
DevamCama vuran yağmurun her damlasında sen varsın süzülüp düşerlerken yere gidişin geliyor aklıma. Hasret türküleri dinliyorum hasretinle yanarken gönlüm ahların
DevamEski bir biblo gibi kilere kaldırılmış hayatlar. Dirilmeyi bekleyen hep bedenden fazlasıydı. Hüzün bir mısradan çoğalttı hepimizi. İnsan şapkasını önüne
DevamYurdumun bu verimli topraklarının ilk bereketidir kadın. Bir elinde çocuk, bir elinde adamı tutan öncül bereket, tüm dünyanın kahrı ile
Devamsağlam bir çiviye asacaklar resmini merak etme ayağa kalkman yetecek efsane olman için ruhun imrenmeyi öğrenecek bedenine ipe sapa gelmez
DevamRastlantı değil ki seni tanımam Özenip de yaratmış san ki Mevla’m Gözünden yüzünden ve yüreğinden Nur saçıyorsun ruhuma gönlüme Elbet
DevamKalbimde kan doldu, beni ihbar edin polislere, gelsinler. Benden sıkıntılar patlamadan gelsinler ve şu yüklü torbayı kaldırsınlar üstümden. Kalan son
DevamHileli bir adım bu, aldığım nefeslerin korkusuz karanlığına atılmış çok uluslu bir devinim. Kimim, neyim, neciyim? Kaybettiğim yolu doğru kılmış
DevamHer yıl bu zamanlar beni hasta ediyor Kuzeye doğru giden ok Önünde bir keder terk eder onu Değişen ne İyi
Devam“Hüseyin bizdendir onun arabasına binelim” Çocukluğumuzda bizim köylüleri, genelde Elbistan pazarına iki minibüs taşırdı. Birisi bize 10 km mesafede bulunan Kozluca
DevamHayat bizi öyle savurmuş ki yabancı olmuşuz, en çok da kendimize. Satırları yazarken, lafı ağzımızdan çalmış biri. Garip kalmışız, ötemiz
Devam